Kopalnia Maria - Anna w Przecznicy była pierwszą na tych ziemiach kopalnią kobaltu i najdłużej działającą. Zbudowano ją niedługo po odkryciu złóż kobaltu - roboty górnicze rozpoczęto z datą 14 października 1769. Prace rozwijały się szybko, tak więc już w 1774 roku na kopalnię składało się 60 metrów rozkopów, 250 metrów sztolni wodnej oraz jeden 28-metrowy szyb.
Załącznik:
Maria - Anna.JPG [ 510.56 KiB | Przejrzano 1373 razy ]
Pierwsze chodniki znajdowały się na poziomie 10 metrów od zrębu szybu, jednak szybko posuwano się dalej wgłąb ziemi. W 1782 roku roboty prowadzono już na głębokości 70 metrów. Kopalnia w krótkim czasie stałą się głównym dostarczycielem surowca do zbudowanych w Przecznicy huty kobaltu oraz zakładu przeróbczego rudy. Największe wydobycie kopalnia osiągnęła w latach 1796 - 1799, kiedy to wydobywano około 2 200 ton kruszywa rocznie. Ogółem dzięki tej kopalni oraz okolicznych wyrobisk rejon Przecznicy stał się bardzo ważnym ośrodkiem gospodarczym, gdzie wytwarzano około 10% całkowitej europejskiej produkcji kobaltu. Kobalt był bardzo cenionym i rzadkim minerałem, używanym przede wszystkim do wyrobu specjalnych i trwałych farb i barwników.
Zejście poniżej poziomu najniższej długiej sztolni odwadniającej oznaczało pojawienie się problemów z wodą. Ogólnie poziom wód gruntowych w rejonie Przecznica - Gierczyn jest bardzo wysoki, zaczyna się już na poziomie 35 - 40 metrów, przez co kilka kopalni upadło z powodu zalania wyrobisk, tudzież niemożności uporania się z problemem wody, stale zalewającej wyrobiska. W celu odwodnienia niżej położonych poziomów kopalni zbudowano specjalny
kunszt wodny, napędzany wodą, mający za zadanie wypompowywać wodę z wyrobisk, bowiem sztolnia odwadniająca obsługiwała wyrobiska tylko do poziomu 18 metrów od zrębu szybu głównego.
W roku 1812 wybudowano nowy
kunszt wodny, nie uchroniło to jednak kopalni przed ostatecznym zalaniem w roku 1840, prawdopodobnie na skutek powodzi lub silnych opadów deszczu. W tymże roku roboty górnicze w kopalni zatrzymano, choć eksploatacja doszła już do głębokości 110 metrów. Ostateczne zamknięcie kopalni nastąpiło w 1844 roku, po blisko 71 latach działalności.
Złoże w kopalni udostępniano trzema szybami pochyłymi o zmiennym nachyleniu. Powodowało to komplikacje przy budowaniu maszyn odwadniających, lecz warunki geologiczne i upad złoża wymusiły takie rozwiązania. Chodniki znajdują się na różnych poziomach.
Kopalnia posiadała ponadto dwie sztolnie odwadniające - płytką i głęboką. Sztolnia głęboka jest dostępna na krótkim odcinku. Jej wlot znajduje się nad brzegiem Przecznickiego Potoku, na łące poniżej zabudowań wsi. Wlot sztolni płytkiej znajduje się w pobliżu zabudowań wsi, kilkadziesiąt metrów poniżej pozostałości szybów wydobywczych. Wlot został udrożniony w związku z pracami rekultywacyjnymi i budową ścieżki dydaktycznej, jednak obecnie zamknięty jest kratą.
Zarejestruj się
Zaloguj się
FAQ
Szukaj
Odnalezienie sztolni było moim zdaniem banalne, wystarczyło udać się we wskazane miejsce wylotu sztolni na mapię dostępnych obiektów górniczych i połazić wzdłuż strumienia. Na około 10 metrze była jakaś przeszkoda 
A co do upadowej: