Śląska Sztolnia Szczęśliwa (Schlesischer Glücksstollen) to efekt nieukończonego projektu budowy sztolni odwadniającej głębokie partie kopalni Hundsrücken. Chciano w ten sposób rozwiązać problem wody zatapiającej głęboko położone chodniki kopalni Hundsrücken, a której to z przyczyn technicznych nie dało się wypompować za pomocą kunsztów wodnych.
Głównym problemem w budowie tych skomplikowanych i unikalnych urządzeń było to, że do ich napędzania konieczna była praca mięśni (koni) bądź siła wody, której o ile w podziemnych wyrobiskach nie brakowało (cały teren cechuje się stosunkowo wysokim poziomem wód gruntowych), tak na powierzchni nie było jej w ilości potrzebnej do pracy kopalni. Co prawda na przepływającym obok potoku Dzieża zbudowano groblę do gromadzenia i spiętrzania wody potoku, ale jej zbieranie trwało bardzo długo i w tym czasie kopalnia była zalewana przez wody gruntowe i opadowe.
Rozwiązać ten problem miała nowa, głęboka sztolnia odwadniająca. Miała mieć 1100 m długości, ale udało się wydrążyć zaledwie 250 m. Drążono ją w latach 1783 - 1788 po czym projekt zarzucono ze względu na trudności w drążeniu sztolni - głównie były to wypływy kurzawki, ale też nagłe zawały. Problematycznie było również drążenie wyrobiska przez sporą długość w bardzo luźnym materiale, co zwiększało ryzyko zawałów.
Sztolnia znajduje się około 1,2 km na północ od zapadliska szybu Hundsrücken. Odnalezienie jej w terenie jest trudne, w dodatku by do niej dojść trzeba przedzierać się przez pola i łąki. Obecnie sztolnia jest dostępna - można dostać się do fragmentu liczącego ok. 70 metrów długości. Resztę drogi przegradza zawał.
Literatura: - Madziarz Maciej, „Śląska Sztolnia Szczęśliwa” w Gierczynie – materialne świadectwo problemów technicznych XVIII wiecznego górnictwa rud i zabytek techniki wymagający ochrony, Cuprum nr 4 (61) 2011, s. 49 - 69
Załączniki: |

Schlesischer Glucksstollen.JPG [ 509.76 KiB | Przejrzano 959 razy ]
|
|